De opkomst van de pippiniden
Door het steeds verdelen van het Frankische rijk aan het nageslacht en twisten met andere stammen viel het Frankische rijk uiteen in deelrijkjes. Er heerste rivaliteit tussen deze rijken. Rond 630 ontstonden er 4 belangrijke deelrijkjes met aan de macht een hofmeier (aanvankelijk opzichters van Frankische koningen, maar stillaan leiding over bestuur van het rijk) :
- Austrasië (Pippiniden!) - Neustrië - Bourgondië - Aquitanië |
De Pippiniden wisten in 687, na het verslaan van Neustrië, deze vier deelrijkjes te veroveren en het centrum te verplaatsen naar het Oosten van Frankrijk.
|
de pippijnse dynastie (karolingers)
In 714 kwam het gezag in handen van Karel Martel. Hij herenigde het Frankische rijk en sloeg in 732 de oprukkende Arabieren neer in Poitiers. Hiermee verwierf hij de titel 'redder van het Westen'.
|
Op advies van de Paus zette zijn zoon Pippijn de Korte de Merovingische koning in 751 af en nam hij in 754 de koningstitel aan. Hij ondersteunde godsdienstoorlogen tegen de Longobarden en een hechte bondgenootschap tussen de Paus en de Karolingers was het gevolg.
In 756 schonk Pippijn Midden-Italië aan de Paus, de Kerkelijke Staat was een feit. |